Welcome home after fourteen weeks!

Ik weet dat het cliché is, maar WAUW wat gaat is de tijd snel gegaan! Afgelopen maandagochtend ben ik weer veilig aangekomen in Nederland. Onvoorstelbaar dat er 14 weken voorbij zijn. Back to the real life as they say.. Maar gelukkig heb ik een fantastische reis gemaakt waar ik altijd met een glimlach op terug zal kijken!

Ik zal verder gaan waar mijn vorige blog stopte. Jakarta! Via een vriendin van Mieke Bruggeman ben ik uit gekomen bij Eliza die tussen Jakarta en Bogor woont en die mij heel lief aanbod dat ik bij haar kon verblijven terwijl ik Jakarta en Bogor ging ontdekken. En het wordt nog beter, ze had er ook voor gezorgd dat een vriend van haar mij kwam ophalen van de airport. Hoezo luxe! Door de bekende van Eliza ben ik bij haar thuis afgezet en stond er al een uitgebreide lunch op me te wachten. Zoals ze zeggen; buikje rond, tukkie doen. En dat heb ik dan ook gedaan. 'S avonds toen Eliza terug kwam van haar werk hebben we voor het eerst kennis gemaakt, wat best grappig was aangezien ik daar al gegeten en geslapen had haha. Maar Eliza is een hele lieve en zorgzame vrouw. Voelde me gelijk helemaal thuis!

De volgende dag ging ik mee naar Eliza's werk. Ze geeft namelijk Nederlands op Universitas Jakarta. Maar jezus wat is dat gigantisch.. er reden zelfs bussen om scholieren van de ene faculteit naar de andere te brengen en het had een eigen treinstation! Wat erg makkelijk was want zo kon ik vanuit de universiteit met de trein naar Jakarta. Hier heb ik Taman Fatahillah bezocht, met onder andere het Wayang Museum. Na een tijd rondgelopen te hebben had ik wijselijk Eliza's advies opgevolgd om ervoor te zorgen dat ik voor half vier in de bus zat richting Bogor. Helaas heeft het nog niet echt geholpen, want in Jakarta is er 24/7 sprake van een traffic jam (heb ik meerdere malen ondervonden). Uiteindelijk kwam ik om half zeven aan in de buurt van Eliza's huis. Ze had me opgehaald bij de 'bushalte' en we zijn doorgereden naar een markt met streetfood.

Woensdag 14 mei had Eliza ervoor gezorgd dat ik de hele dag mijn persoonlijke chauffeur had. Haar chauffeur (Eliza heeft geen rijbewijs) was de hele dag beschikbaar voor mij. Zo zijn we de hele dag naar Taman Mini geweest. Als je het ergens mee moet vergelijken om het uit te zeggen zou ik zeggen soort van Madurodam, maar dan op ware grote haha! Vanuit daar reden we door naar de Universiteit om Eliza op te halen. Echter zat ze nog in vergadering dus moesten we even wachten. Opeens werd ik aangesproken door een Indonesisch meisje in het Nederlands, dus ik vermoedde al gelijk dat het een studente zou kunnen zijn van Eliza. En dat bleek ook te kloppen. Haar naam is Novia en komt uit Jakarta. We hebben samen een kort rondje gelopen over de campus, telefoonnummers uitgewisseld en spraken af die vrijdag te meeten om samen Jakarta te gaan ontdekken. Die avond ben ik samen met Eliza uiteten geweest in een shoppingmall waar die avond allerlei dansvoorstellingen bleken te zijn. Javaanse, Balinese, Sumatraanse en ga maar door.

De dag daarna was een nationale feestdag in Indonesië en Eliza besloot me mee te nemen naar Bogor. Zo gingen we eerst naar de Botanical Gardens. Echt een prachtig en normaal gesproken rustig park vertelde Eliza. Maar vanwege de nationale feestdag zaten overal families te eten, want ja dat doe ze altijd en overal haha. Vanwege de drukte lukte het ons niet om nog veel meer andere dingen te bezoeken en hebben een kort bezoek gebracht aan een goede vriendin van Eliza. Die avond hebben we een home made meal op bij Eliza thuis.

Vrijdag 16 mei had ik afgesproken met Novia en haar neef. Ze haalden me op en we reden met z'n drieën door naar Monas (nationaal monument), Istiqlal en Catholic Cathedral. We wilden eigenlijk ook nog naar het Nationaal museum, maar die ging eerder dicht dan verwacht, dus dat zat er helaas niet meer in. Daarna zijn we naar Novia's huis gereden en heb ik daar geslapen.
De dag daarna heerlijk uitgeslapen en een beetje geluierd. Die middag/avond zijn we naar een shoppingmall gegaan, waar we heerlijk gegeten hebben met Novia's moeder. Vervolgens ben ik opgehaald door een van de Indonesische jongens die ik in Phuket, Thailand had leren kennen, want we hadden afgesproken met twee andere om daar wat te gaan drinken. Het was erg gezellig om ze weer te zien, maar dan Jakarta natuurlijk.

Zondag 18 mei heb ik lekker uitgeslapen en verder geluierd de hele dag. 'S avonds nam Eliza me mee naar de lokale markt waar we ook gegeten hebben.

De volgende ochtend ben ik door Eliza's chauffeur afgezet op het busstation om vanuit daar de bus naar Bandung te pakken. De reis duurde zoals gewoonlijk langer dan verwacht en besloot ik mezelf te laten verwennen met een heerlijk lange massage! Zal wel weer wennen zijn in Nederland, aangezien het een stuk duurder is en niet meer op iedere hoek van de straat kan.

Dinsdag 20 mei besloot ik naar een nabij gelegen vulkaan te gaan, Tangkuban Prahu Crater. De reis daar naar toe viel me wat tegen, misschien ook omdat ik niet zo goed wist hoeveel het zou gaan kosten. Uiteindelijk ben ik zwaar afgezet door de Angkot chauffeur, maar goed ik ben boven op de vulkaan terechtgekomen. Daar ontmoette ik Sitri, een Indonesische vrouw. Ze was al een aantal keer bij de vulkaan geweest en heeft me een paar mooie plekken laten zien, waaronder de Ratu en Domas Crater. Ondanks de moeizame heenreis, verliep de terugreis een stuk positiever. Die avond lekker ergens wat gaan eten en voor de rest rustig aangedaan.

De volgende dag ben ik lekker rustig te voet Bandung gaan verkennen. Zo heb ik een aantal mooie colonial art deco gebouwen bezocht. Daarnaast ben ik 'belaagd' door een groep schoolkinderen omdat ze met me op de foto wilden. Het was al vaker voorgekomen, maar nu kwamen ze letterlijk op me afrennen voor een foto haha! Die middag ben ik naar Pak Udjo gegaan, de Angklung School. Heel mooi en bijzonder omdat te zien en aan deel te nemen. Ja ja deelnemen.. op een gegeven moment kreeg iedereen een angklung in zijn handen en gingen we met het hele publiek ondervinden hoe lastig het toch wel was haha. Het was hilarisch en tegelijkertijd heel speciaal om het te proberen.

Donderdag 25 mei was het tijd om Bandung in te ruilen voor Yogyakarta. Hier had ik afgesproken met Novia en Angky. Angky is een vriendin van Novia die ik eerder al in Jakarta had ontmoet. Na een treinreis van 8 uur kwam ik aan in Yogya. Hier stond Angky op me te wachten met twee vrienden, Agung en Otong. Daar gingen we met vieren inclusief mijn steeds zwaarder wordende backpack op twee scooters naar mijn hostel haha! Hele belevenis op zich, maar iedereen hier is een geweldige chauffeur en totaal gewend aan het chaotische verkeer. Nadat ik geïnstalleerd was gingen we met vieren naar Malioboro, de mainstreet. 'S avonds zijn we met de hele groep uiteten geweest, inclusief Novia en andere vrienden van Angky en Novia. Later sloten we met z'n allen af met een drankje op Malioboro.

De volgende dag ben ik samen met Angky en haar vriendin Incha naar Gembira Loka Zoo geweest. Ik kon me de laatste keer dat ik een dierentuin had bezocht al niet meer herinneren, dus het was grappig om er een in Yogyakarta te bezoeken. Daarna reden we op de scooters naar de grootste universiteitscampus van Yogya. Erg leuk om te zien omdat deze totaal niet te vergelijken zijn met de hogescholen in Nederland.
Op dat moment besloot ik dat het een goed idee was dat ik zelf scooter ging rijden. Na een paar oefen rondjes op campus gingen we ons mengen in het échte verkeer. En ik moet zeggen het ging goed! Geen ongelukken, geen gevaarlijke situaties.. ik was net een local haha!
Die avond gingen we met een groepje uiteten en later meeten we nog meer vrienden van Novia en Angky voor een drankje om later naar een club te gaan in Yogya. Het was erg leuk om een Indonesische club te zien. Veel locals trekken naar toeristen toe om te zien wat er te halen valt. Gelukkig waren wij met ongeveer tien man die allemaal bekenden van Novia en Angky waren, dus ik hoefde me nergens zorgen om te maken. Alhoewel de jongens uit de groep ook hun moves uit probeerden op me haha!

De volgende dag gingen veel bekenden vanwege het lange weekend terug naar huis om hun familie op te zoeken. Dus Novia en ik bleven 'achter' in Yogya. Maar we konden de scooter lenen van Incha en zo konden we toch overal gemakkelijk naar toe. Die zaterdag hadden Novia en ik nergens zin in en zijn we naar twee films in de bioscoop geweest.

Zondag 25 mei gingen we naar het Kraton van Yogya, het paleis van de sultan. Uiteraard konden we maar een klein gedeelte daarvan zien, maar dat was al gigantisch offcourse. Later zijn we naar Taman Sari gegaan. De eerste beste persoon die we aanspraken om te vragen of we goed zaten, bleek familie te zijn van de huidige sultan te zijn en bood aan om ons rond te leiden. Uiteindelijk gaf hij ons een drie uur durende rondleiding met plekken waar we anders nooit waren gekomen, zoals een ondergrondse moskee en oude huizen van het rijkdom van de sultan. Super interessant om te zien. Daarna hebben we nog een rondje gelopen bij het Vredeburg Fort en Malioboro. Na een vroeg diner gingen we terug naar het hostel want die nacht gingen we naar de Borobudur!

Maandag 26 mei zijn Novia en ik midden in de nacht opgestaan om naar de Borobudur te gaan. Aangezien we een scooter tot onze beschikking hadden besloten we hiermee naar de Borobudur te gaan. Nadat we in het begin wat hebben moeten zoeken zaten we op de goede richting. Ik heb naar de Borobudur gereden grotendeels en Novia terug. Het was iets langer dan een uurtje rijden op de scooter. We kwamen op een prachtig viewpoint uit om zo de zonsopgang op de Borodbudur te zien. Een van de mooiste dingen die ik tijdens mijn reis heb mogen meemaken. Na een uitgebreide fotoshoot gingen we de Borobudur van dichtbij bekijken. Het is een immens groot monument en prachtig om voor te stellen hoe dit ooit gebouwd is. Het aantal buitenlandse toeristen viel hier wel mee, misschien omdat we zo vroeg waren, maar er waren heel veel locals. Geloof me als 'blanke' voel je je net een prooi. Ik weet niet hoe vaak ik ben aangehouden door locals voor een foto, maar heeeeel vaak. Novia heeft me geleerd om te zeggen; se puluh ribu, want betekend 10.000. Dus iedere keer als iemand om een foto vroeg gaf ik dat als antwoord haha. Prachtig om die verbaasde gezichten te zien. Op een gegeven moment kwam er alleen echt iemand met 10.000 rupiah aanlopen, wat ik nooit over mijn hart kon verkrijgen om daadwerkelijk aan te nemen, dus zei ik dat hij wel een foto mocht maken. Helaas riep hij gelijk al zijn vrienden en andere nieuwsgierigen erbij en waren we zo 10 minuten verder haha. Begin van de middag waren we na onze scooterrit weer terug in het hostel en hebben we beide even een dutje gedaan. 'S avonds zijn we na een heerlijk diner naar een karaoke bar gegaan. En dat is heel anders dan dat ik had verwacht. Het was niet één grote ruimte waar iedereen zat, het waren allemaal kleine ruimtes van 2 bij 2 meter met hun eigen installaties. Ik vond het werkelijk waar hilarisch. Novia ging helemaal los en we hebben echt lol gehad samen.

De volgende ochtend hebben we lekker uitgeslapen en heb ik het vervolg van mijn reis uitgezocht, qua treintickets e.d. Die middag zijn Novia en ik naar het 3D museum geweest in Yogya. Hier kon je hele leuke surrealistische foto's maken. Vanuit daar reden (jawel again op de scooter) we door naar Ratu Boko voor de zonsondergang. Helaas waren we wat aan de late kant, maar mochten we vanuit het Ratu Boko Restaurant de zonsondergang bekijken. Hier hadden we een prachtig uitzicht over Yogyakarta, de rijstvelden en de bergen.

De volgende ochtend vertrok Novia terug naar Jakarta. We hadden er allebei moeite mee, maar weet zeker dat ik er een vriendin bij heb! Vervolgens ben ik met Agung, een vriend van Angky, naar de immigratiedienst gereden, omdat ik daar de vrijdag ervoor mijn paspoort had ingeleverd voor een visa extention. Moet zeggen dat ik behoorlijk zenuwachtig was, maaaaar ik heb het gekregen. Hierdoor had ik officieel toestemming gekregen om tot 10 juli te blijven!
Mijn trein richting Solo ging pas eind van de middag, dus besloten Agung en ik naar de Prambanan Tempel te gaan. Een hele mooie Hindu tempel, waar we uiteindelijk heel lang hebben rondgelopen. Later die middag ben ik door Agung en Otong op het station afgezet voor mijn trein naar Solo. Begin van de avond kwam ik in mijn hostel aan en had ik in de shoppingmall afgesproken met Putra, Indonesische jongen die ik eerder had ontmoet, om wat te gaan eten.

Putra was voor zijn werk in Solo, maar hij had vrij kunnen regelen voor donderdag 29 mei om samen met mij op pad te gaan in Solo. Zo hebben we onder andere het Kraton bezocht en het Batik Museum Danar Hari. Later die dag na een diner met Putra en een vluchtige shopsessie was het tijd om weer naar het treinstation te gaan voor de nachttrein naar Malang. De reis verliep allemaal iets anders dan verwacht, maar ik ben vrijdag 30 mei 's ochtends aangekomen in Malang waar Roy Yohan (Bruggeman) op me stond te wachten.

Mijn eerste drie dagen in Malang heb ik met Roy doorgebracht. We zijn samen naar Batu Mountain gegaan, Wisata Alam (Coban Rondo waterval), Museum Malang en twee bijzondere dingen. Het eerste was dat tante Jo en tante Emmy heb gezien. Laatste keer dat ik tante Emmy heb gezien leefde o.a. opa Jo nog. Het was heel bijzonder om hen te zien. We hebben samen oude foto's terug gekeken van de periode dat tante Emmy in Nederland was voor de reünie. Tante Emmy gaf weinig tot geen herkenning meer op gezichten of namen, maar tante Jo wel. Gedurende mijn eerste drie dagen in Malang hebben ik ze samen met Roy minstens twee keer per dag even kort opgezocht.
Het tweede bijzondere moment wat ik had was een bezoek aan de Bromo vulkaan. We vertrokken om één uur 's nachts naar het viewpoint en wauw wat is de zonsopgang daar prachtig! Ik denk dat we wel twee uur op het viewpoint zijn geweest om ervan te genieten. Daarna zijn we echt naar de Bromo zelf toegegaan. We zagen dat het een hele beklimming zou zijn, maar je kon te paard voor het grootste gedeelte naar boven. Roy voelde zich wat ongemakkelijk op het paard, maar daar zei hij natuurlijk niks over tot mijn hilariteit offcourse haha. Bovenop de Bromo kon je enerzijds recht de vulkaan in kijken en anderzijds had je een waanzinnig uitzicht over de hele omgeving. Het was echt, ja nu ga ik zweverig klinken, een magisch moment. Tijdens mijn reis heb ik veel hoogtepunten meegemaakt, maar dit is een van de hoogtepunten van de hoogtepunten.

Mijn vierde en vijfde dag heb ik voornamelijk rustig aangedaan, veel geslapen, mijn reis naar Bali en de Gili Islands uitgestippeld, met Luky, Hamka en Reza (drie Indonesische jongens die ik had ontmoet) wat gaan drinken en geshopt off course!

Dinsdag 3 juni had ik om vijf uur 's avonds de bus naar Bali toe. Ik kwam woensdagochtend om zes uur aan op het busstation. Ik vroeg de taxi chauffeur om me af te zetten op Poppies Lane in Kuta Beach. Ik had niks geboekt van te voren zoals ik al vaker deed, maar tot mijn verbazing waren vrijwel alle recepties van de hostels nog gesloten! Ik had voor de zekerheid twee hostels opgeslagen in mijn telefoon, zodat als ik niks kon vinden ergens naar toe kon. Het eerste adres waar we naar toe reden was volgeboekt.. dan maar op naar het andere adres.. en deze had gelukkig nog plek. Uiteindelijk kon ik dus na een zoektocht van bijna 2 uur eindelijk inchecken in een hostel. Hier ontmoette ik gelijk Kristen uit Canada.
Die ochtend besloot ik gelijk uit te zoeken hoe ik het beste naar Gili Trawangan kon gaan en hoe lang ik nog in Kuta wilde blijven voordat ik daar naar toe ging. Kristin wilde dezelfde route af gaan leggen dus besloten we samen naar Gili T te gaan. Woensdag 4 en donderdag 5 juni heb ik voor de rest lekker op het strand gelegen en Kuta beach verkent. Donderdagavond besloot ik met wat mensen uit mijn hostel naar een club te gaan voor een drankje en dansje.

Uiteindelijk werd het zes uur 's ochtends en moest ik me haasten, want die ochtend hadden Kristin en ik een pickup geregeld om naar Gili T te gaan, maar die pickup zou er om 6:30 zijn.. oeeppss als een gek mijn tas ingepakt en toen was de pickup er al haha. Na een transfer met de bus en boot kwamen we begin van de middag op Gili T aan. Vanaf het eerste moment dat we hier waren voelde het als een paradijs! De rest van de dag hebben we gegeten, geslapen, gegeten en gerelaxt.

Zaterdag 7 juni gingen Kristin en ik opzoek naar een diveshop om een aantal fundives mee te doen. Er zijn vele diveshops op het eiland, maar we hadden een aantal voorkeuren, dus we gingen opzoek naar wat het beste bij ons paste. We kwam uit bij de diveshop Aquaddiction. Een fantastische duikschool met veel divemasters die allemaal even bereid waren om je te helpen. We besloten de volgende te beginnen met onze eerste fundive. De rest van de middag hebben we heerlijk ons handdoekje uitgeslagen op het strand en gesnorkeld.

Die zondag was het zover, mijn eerste fundive na het behalen van mijn Open Water Course in Thailand. Ik vond het van te voren echt heel erg spannend, maar het is allemaal goed gekomen! Die dag heb ik twee fundives gegaan, naar Shark Point en Turtle Heaven. Beide zijn hun naam waardig haha! Haaien en schilpadden van een meter lang waren heel normaal. Het koraal er is prachtig, zo ontzettend veel verschillende soorten vissen en de luxe om zoveel schildpadden en haaien te zien.

De rest van de dag hebben we het eiland verkent en een dutje op het strand gedaan. Maandag, dinsdag en woensdag zagen onze dagen er vrijwel hetzelfde uit. In totaal heb ik vijf fundives en één night dive gedaan op Gili T. Stuk voor stuk zijn we op mooie divespots geweest waarbij je iedere keer verbaasd blijft over het fantastische onderwaterleven. De night dive was wel een spannende, omdat je alleen de dingen kunt zien waar je met je zaklamp op schijnt. Dus het is dan extra belangrijk om elkaar in de gaten te houden en je dive master in het oog te houden. Alles was goed gegaan en het was een waanzinnige dive, waarbij we een haai zelfs zagen jagen op eten. Gaaf en eng tegelijkertijd haha!
Woensdagavond vonden Kristin en ik (en de rest van ons hostel) het tijd om te vieren dat we klaar waren met duiken en dus konden gaan stappen. We gingen met bijna 30 man in totaal van ons hostel naar een kroeg, waar hét feest van de week zou zijn. Geloof me als ik die zeg.. ik weet zeker dat het hét feest van de week was haha! We hebben een geweldige avond gehad met de hele groep.
De dag erna, donderdag, hebben we ons gemak gehouden. Op het strand gelegen, nog even langs de diveshop geweest om iedereen te bedanken, een heerlijke massage gehad, onze tassen ingepakt en gerelaxt in het hostel.

Vrijdag 13 juni was het helaas tijd om Gili T weer te verlaten, wat ik echt jammer vond. Heel mijn reis dacht ik als ik weg ga op Gili T dan kan ik gaan aftellen hoeveel dagen ik nog te gaan heb tot ik naar huis vlieg. Dus het was even een realitycheck voor me dat deze fantastische reis er bijna op zit. Het was ook gelijk het afscheid van Kristin. Ik ben zelf doorgereisd naar Padangbai met de boot van Gili T en daar heb ik een paar heerlijke rustdagen gehad. Ben wel nog één dag gaan duiken waarbij ik twee fundives heb gedaan.

Vorige week maandag was ik aangekomen in Ubud in het midden van Bali. Een heerlijk rustige plek waar toch van alles te doen is. Hier heb ik tot donderdag lekker mogen genieten en daarna is mijn reis geëindigd in Kuta Beach tot en met zondag. Zondagavond vloog ik vanaf Denpasar terug naar huis richting Amsterdam.

Maandagochtend (Nederlandse tijd) kwam ik aan in Amsterdam. Hier hebben mijn vader en Zeno mij opgehaald. Wat een opluchting om ze weer te zien! En hiermee sluit ik mijn laatste blog af. Ik heb een fantastische reis mogen maken waar ik heel erg dankbaar voor ben. Ik zou zeggen tot snel we er en houd jullie op de hoogte over de plannen voor een volgende reis!

Heel veel liefs voor iedereen en ik hoop iedereen weer snel te zien!
Xx Serena